یکی از یافته های شایع در بارداری و یکی از علایم و مارکرهای فرعی سندروم ها بوده هر چند خیلی کم اهمیت می باشد. در جنین های پسر بیشتر است. در طول رشد جنین، بدلیل عدم تکامل مثانه ادرار از داخل مثانه به داخل کلیه ها برمی گردد و باعث اتساع و وروم کلیه ها می شود. در هر زمانی از بارداری اتفاق می افتد و گاهی با بزرگ شدن جنین نیز بیشتر می شود. در سه ماهه اول خفیف و در حد 3 الی 4 میلی متر بوده و به آن پلیکتازی گفته می شود.
در سه ماهه دوم براساس میزان اتساع گزارش شده و نیاز به اقدام خاصی نیست و با سونوگرافی پیگیری می شود. گاهی تا اخر بارداری باقی می ماند. 80 تا 90 درصد مواقع بعد از تولد ازبین می رود. در صورت باقی ماندن توسط پزشک اطفال به راحتی قابل درمان می باشد. گاهی اوقات در سونوگرافی بعد از هفته 28 و اواخر بارداری نیز دیده می شود که بنابر درجه و میزان اتساع و همراهی با سایر ناهنجاریهای جنینی در مورد آن تصمیم گیری می شود. در صورتی که خفیف و زیر 10 میلی متر باشد مشکل جدی برای جنین پیش نخواهد آمد البته در موارد شدید نیاز به مداخله جراحی بلافاصله بعد از تولد دارد که این موارد ناشایع است.
